Babam
Benim yüreðimden kopan bir parça, geri gelmez daha ebedi gitti,
Nerde benim caným nur yüzlü babam? bu fani dünyadan izleri yitti..
Kanser hastalýðý öyle bir illet,yakalanan hayatýndan býkýyor,
Anam öldü elbet üzüldüm amma,baba ölümleri candan yakýyor..
Ölüm deðil babam bu bir ayrýlýk, bu ayrýlýklara alýþacaðýz,
Canýmýzsýn babam sensiz olur mu ? ahrette inþallah buluþacaðýz..
Çocukluktan beri çileli hayat,aldýrýþ etmeden sade yaþadýn,
Özlüyoruz seni caný gönülden yüreklerimizden silinmez adýn...
Çocuksu,þefkatkar,masum duruþlu,seni alemde tek geçerim babam,
Þu fani dünyaya gelsen bir daha, ayaðýný yýkar içerim babam...
Mevlama þükürler ettim her zaman,çünkü senin gibi babam var benim,
Varlýðýn duaydý yokluðun acý, acýlý hayatta iþim zor benim...
Iþýðýmýz idin fani dünyada, karanlýkta kaldýk ölünce, bizler,
yokluðunda neler eyledi bize,senin tanýdýðýn bildiðin yüzler...
Ýbadetle geçti yetmiþ sekiz yýl iþte bunun için rahatsýn babam,
Anamlan yan yana rahat uyuyun,mevlam kabrinizi nur etsin babam...
ilyas üstün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.