Ýnsan
Sayýsýz müjdelerin içinde coþa geldim.
Ýcabeti celbeden gayretle koþa geldim.
Bilmez idim kendimi, nefsimi, benliðimi,
Evvel, heyecanlanýp hemen telaþa geldim.
Dedi, "hiç durma yürü, ben koþarak gelirim"
Sükûnete bürünüp, telaþý aþa geldim.
Usûl bilmezdim de ben vusulü özler idim,
Ýlm-i hâlle yýkanýp, cehdle ihlasa geldim.
El Hakîm hikmetiyle alýp sorumluluðu,
Nefse hakim olmaya, durmadým, baþa geldim.
Ýþte o an belirdi tüm hakikat gözümde,
Fýtratýn varlýðýný, yolda temaþa geldim.
Her þey vardý içinde, iyi ve kötü her þey,
Pazar yeri misali çokluða þaþa geldim.
Tezgâhlar gösteriþli, satýcý þeytan ve nefs
Hakikati bulmaya, büyük yarýþa geldim.
Dedi, “bir kez seversem, göz, kulaðýn olurum”
Mümin iradesinde, hikmete, hûþa geldim.
Tevekkülle, sabýrla, þükürle, muhabbetle
Ey Beyâzî’m her hâlde Hakk’a danýþa geldim.
Beyâzî
25.05.2020 12:00