Ýlk vefa gündüzün þerrinden Gündüzen þerhinden Kaçýyor gece elinden Bir kiremit tozu öðütülür geçmiþinden Az kalaný sayan,çok gideni aratan Bir kibri sonu,bitirir senlisinden Beni diriltir bir Bay Sayýlýyorken insan bir Bey Gizlisi en çok sesinden Nereye sýðacak bunca "Ram" Sabah evde kýlýnmasýna raðmen Bir sabah ezanýnýn huþ vaktinde Olacak mý kiremit tozu bir :"Bay|Ram" Ayný mý kalacak sence gidenlerle bu bayram Cenaze kalkmadan anlamaz ise insan Doðacaktan çoktan;çoktan azalan insan Bir kiremit tozu serp olsun; inþadan insan Sayýlýyor insan kendinden izam..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Faruk Kır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.