BOYNUMUZ BÜKÜLDÜ BU BAYRAMDA
Çay piþirdim ocakta heç tadý yok ki.
Kapý duvar oldu, gelip çalan yok ki.
Þeker haçlýk diyen þen çocuk yok
Boynumuz büküldü bu bayramda.
Varýp öpemedim anamýn elini.
Eþile dostuna kýramadým lafýn belini.
Akar durduramadým gözüm selini.
Boynumuz büküldü bu bayramda.
Babam evi kapalý, perdeler de çekili.
Yýkadým yüzümü, ama taramadým kekili.
Bir hüzün bir dert kapladý ki içimi.
Boynumuz büküldü bu bayramda.
Hala emmi dayý mezarýna varamadým.
Tahta kapýlarý bayram diye çalamadým.
Ne teravih nede bayram namazý kýlamadým.
Boynumuz büküldü bu bayramda.
Ýnanýrým bilirim suçun büyüðü bizde..
Vicdan terk etmiþ belli ki yok bedende.
Baþým üstüne þükür mevladan gelen de.
Boynumuz büküldü bu bayramda.
Þenol derki geçecek bu sessiz günler.
Gene açacak daðlarda baðlarda güller.
Bitecek hüzünler gülecek tüm yüzler.
Boynumuz büküldü bu bayramda.
24.5.20
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.