ŞİKAYETÇİYİM...
Ben kýyamazken saçýn bir tek teline,
Sen býrakýp nasýl da gittin elin evine.
Acýmadan düþürdün zalim diline.
Þikayetçiyim sevdiðim kendi kendimden.
Kapýlýp savruldum, esir oldum aþkýna.
Ömrüm geçirdim gönlün zindanýnda.
Ben gitsemde gönlüm kaldý yanýnda.
Þikayetçiyim sevdiðim kendi kendimden.
Feleðin deðirmeninde un ufak oldum.
Eller morgül açtý,bense kuruyup soldum.
Çözüldü diz baðým sarmadý yar seni kolum
Þikayetçiyim sevdiðim kendi kendimden.
Ateþe koþtum bile bile yandým kavruldum.
Gece kayan yýldýzlar gibi birden kayboldum.
Senin bir çaðlayan iken sensiz soldum, kurudum.
Þikayetçiyim sevdiðim kendi kendimden.
Þikeyetim feleðe gönlüme ekmiþti seni.
Tam severken hunharca kopardý güllerimi.
Pare pare eyledi vurdu sapladý hançeri
Þikayetçiyim sevdiðim kendi kendimden.
Garip þenol derkiyim, devr-i devran sürmedim.
Murat nedir sevda nedir ? bir gün olsun bilmedim.
Ömrüm gazele döndü, yar sensiz hiç gülmedim.
Þikayetçiyim sevdiðim kendi kendimden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.