SİVAS ve YAS

Türküler yakýlýrdý Anadolu’mda;
sevda üstüne türküler,
ayrýlýk üstüne,
özlem üstüne…

Türküler yakýlýrdý,
ölümler,
zulümler üstüne.
Aðýtlarla daðlanmýþ,
isyanlarla dað dað olmuþ türküler…
Sevdalarla yanmýþ,
özlemlerle yunmuþ türküler…

Ve türküler,
türkü söyleyenler,
semaha tutuþan
canlar yakýldý;
bin dokuz yüz doksan üçün
iki temmuz sýcaðýnda,
Sivas’ýnda Anadolu’mun.

Ey Prometheus!
Sen ki
baþ eðmemiþtin koca baþlý Zeus’a,
sundun diye insanlara tanrýsal ateþi,
zincirlere vurulmuþtun.
Kartallara yem etmiþtin yüreðini,
Hani ya ýþýktý senin ateþin,
Isýnmaktý,
Uygarlýktý…
Öyleyse,
neyin nesiydi o Sivas’taki?


Gayrý her “iki temmuz”da
ateþ yeniden yanar Sivas’ta!
Her “iki temmuz”da
yürekler Sivas’tadýr!
Ve yürekler yastadýr!
Senin de yaralý yüreðin
yasta mýdýr Prometheus?

Ey Prometheus!
Ya o ateþ
senin ateþin deðildi;
ya o ateþi yandýranlar
insan deðildi.

Turhan AYGÜN

Sosyal Medyada Paylaşın: