Akşamlarım....
Akþamlarým
En güzel günleri bir bir yediler,
Bu yüzden sevmedim akþamlarýmý.
Peþpeþe baþýma üþüþtü dertler,
Bu yüzden sevmedim akþamlarýmý.
Yanlýzlýk ne zordur zif’karanlýkta,
Neleri vermeyiz sese anlýk da.
Üst üste yýðýlýr her aksilik de,
Bu yüzden sevmedim akþamlarýmý.
Bitiþik sanýrsýn tavan ile yer;
Küçücük gölgeler büyür de büyür.
Gözlerim telaþtan sanma ki uyur.
Bu yüzden sevmedim akþamlarýmý.
Bir akþam yatarsýn belki kalkýlmaz,
Yâr eli uzaktýr, daha tutulmaz.
Aþk hâyâldi zaten, hiç gerçek olmaz,
Bu yüzden sevmedim akþamlarýmý.
Akþamda daðýlýr evli evine,
Yanlýzsan girersin sen ayný ine.
Saatse geriye sarar hep yine,
Bu yüzden sevmedim akþamlarýmý.
Bambaþka olur yâr gelebilseydin,
Kabuslu rüyamý keþke bölseydin!
Yine güneþ battý, baþýmý eðdin,
Bu yüzden sevmedim akþamlarýmý.
24.05.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.