Seviyorsun doludizgin Koþaradým iner gibi merdivenlerden Þüphe etmek aklýna bile gelmiyor ki Ne ondan ne sen kendinden Bir gün hep de tesadüfi bir sebeple Bir haberle yerle birsin Gitsen de kalsan da sen bilirsin Hep sana kalmýþtýr bu kararlar Kalsan yitip gittigin andýr Gitsen bittigin an Düþünürsün sonra saçmasapan Hatayý kendinde bulursun Onu affedersin Kendini affedemezsin Ýnsan medeni bir hayvan Böyle istememiþ mi yaradan Bir gram yüksünmez de sana bunu yapan Sen taþýrsýn bu yükü Sonra birden býrakýrsýn sýrtýndan Tabi sana soracaklar Neydi bu Hiç..
Sosyal Medyada Paylaşın:
ozcansaymaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.