günler karbon kaðýdý gibi takvimde
dün ve yarýn arasýnda
umut tükenmez kalem
ah bir de izi kalmasa..
göz açýp kapayýncaya kadar geçti ya onca zaman
söz açýp kapayýncaya dek
anlatamam
anlatamam çünkü kendimden alýntý yapmak
ömrümden çalýntý yapmaya eþ
farkýndaysan bahsetmedim senden
hem ne vakit oldun ki bana eþ
abarttým kabul
kafiye olsun diye biraz
gücüne giderse eðer
durma
sen de bana yaz
küller uçuþuyor sigaramda
azýcýk dumansýz kalsa
maviler uçuk kaçýk
kuþsuz hava sahasýnda
þiire burada son verirken
sen ver istersen umuda
umut tükenmez kalem
ah bir de b’izi kalmasa..