GÖNÜL

Sevda ummanlarýna daldý boðuldu gönül,
Ne güle ,ne bülbüle,yandý yar oldu gönül.

Bir yaprak misali savruldu gitti gönül,
Bir hicran ateþinde söndü zar oldu gönül,

Gömdü sevgilerini gönül dehlizlerine,
Gönülde ki aþkýna bir aðyar oldu gönül,

Varamadý vuslata Mecnunun gönlü gibi,
Gözyaþý yüreðinde bir pýnar oldu gönül,

Gözlerde kanlý giryan ummanlara çaðladý,
Bir aþkýn kor narýnda bin yanar oldu gönül.

Sevgiliye sitemi bir tatlý busedendi,
O nazlý bakýþlarý bin anar oldu gönül.

Teslimi; her gönülde bir arslan yatar derler,
Bu vuslat olmaz ise sana ar oldu gönül...

Musa DOÐRUER(Teslimi.)
11TEMMUZ 209
Sosyal Medyada Paylaşın: