Melek üzerine düşen nefes
Iþýk, karanlýk,
karanlýk
ýþýk tozlarý
ve Melek
ipeksi siyah saçlarýn
bana zulmü öðretti
aþktan yaptýðýmýz her þeye
sonsuza kadar sahip olduk
bu yüzden artýk arzulamýyorum seni
Bir kedinin mýrýltýsý gibi
yankýlanan ay melodisinde
nota parçacýklarýyla coþan deniz
ve o rüzgarda savurduðun kara saçlarýn boyunca yýldýzlarýn gölgesinde
beni itiyorsun senden ýraklara
Seninleyken sensizlikteyim
melankolinin karanlýk þehirlerinde meleklerin çýðlýk attýðý sokaklarda
avcýlarýn avlarýný sürüklediði
ter kokan loþ odalarda
aþk çýplak bir köle
Adýn Melek
ýþýk aydan toz gibi düþüyor ýslak gözlerine
ve yerleri kaplýyor göz yaþlarýn
kýsýk ýlýk bir konuþma sesi gibi
hafif griye çalan bir beyazlýksýn
Aklýmdasýn
seni duyuyorum her nefes alýþýmda
güneþ sistemlerinin výzýltýsý gibi
artýk o sevmediðim afet bacaklarýn
utanç etrafýnda oynuyor
Yoksun
Bedenin yalan, diz çökmüþ
geriye doðru pozisyonlarda
adýn Melek deðil karanlýksýn
Artýk arzulamýyorum seni
sende sevdiðim her þey
bende yabancý kaldý
parçacýklarýn bir anda birbirlerini yok ettiði gibi
Adýn senfonik bir titreþim
kuytu ýssýz karanlýk koridorlarýn
kavislerine fýsýldayan cümlelerimde
ve zihnimde sen tektonik plakalarýn kazýma
týslama sesleri gibsin
Seninleyken
Duydum
Uyudum
Düþündüm
düþünse Melek
mercanlar milyonlarca
metreküp resif dikiyor ve yok oluyor
ayný bizim sevdamýz gibi yitik ve çaresizce
Bir güzel beni sevdi
adý Melek
narin yalancý ellerden bahsediyorum
yüreðimin vurulmasýndan
gürültülü fýrtýnalý hisslerden
karkaslarýn sýð nefesinden
Ýç astarlarýný savuran
bi kadýn,bir kadýndan bahis ediyorum
gözlerine dokunduðumda
nefesimde aðlamaya baþlayan
dallar arasýndan geçiyorum
ve belirsizlikte sonsuza dek kayboluyorum
.
.
.
Karanlýðýn kývrýmlarýnda
ýþýk adalarýnda
melek yýldýz tozu gibi cildime düþtü
o ipek saçlarý aklýma düþtü
bu çok eski bir hikaye
ve ellerim dünya gibi tadý olan
bir sese, nur gibi gelen ýþýða
ulaþtý
Sonsuza dek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.