Merhem kâr etmiyor sinede nâra
Yaramý ne ile daðlayacaðým...
Kuldan utanmayý koydum kenara
Yine kollarýmý baðlayacaðým
Bugün doya doya aðlayacaðým...
Kim demiþ er kiþi aðlamaz, ayýp
Sarsýlan otaðým; koca dað kayýp!
Ayýp diyenlere kulak týkayýp
Hasret ateþini harlayacaðým
Bugün doya doya aðlayacaðým....
Beklerken baharý, gülümsemeyi
Yaþarken öðrendim hergün ölmeyi
Býrakýn süzülen seli silmeyi...
Kimden, neden, neyi saklayacaðým
Bugün doya doya aðlayacaðým...
Geçerken seneler ayrýlýklarla
Nasýl yaþanýr ki bu kýrýklarla...
Bu bayram da yine hýçkýrýklarla
Hýrçýn deniz gibi çaðlayacaðým
Bugün doya doya aðlayacaðým...
Ömür akþamüstü, an vakt-i gurup
Beklemem güneþi kýyama durup
Kalemin baðrýna kahýr doldurup
Ucundan alevli damlayacaðým
Bugün doya doya aðlayacaðým...
Kim ne bilir aþa ne katýk ettim
Kaç umut eskittim, sabýr tükettim
Mucize beklerken tükendim...bittim
Üstüme geleni paylayacaðým
Bugün doya doya aðlayacaðým...
Minnet eylemezken muhannet kýþa
Döndüm kýþ elinde yaralý kuþa
Kafesim ilâhî; çýrpýnmak boþa...
Baþýmý bir taþa yaslayacaðým
Bugün doya doya aðlayacaðým...
Ömrümün gerisi görünmez pustan
Bahtým bile bezdi böyle mahpustan
Yol verdim sabýra, vazgeçtim us’tan
Sanmayýn ki sustan anlayacaðým
Bugün doya doya aðlayacaðým...
Âh anam! Can özüm, sebeb-i zârým!
Bu gece ne etsem dinmez efkârým
Deðil mi ki hüzün yegâne kârým
Kim bilir kaç mendil ýslayacaðým
Bugün doya doya aðlayacaðým...
GAMLI GÜLZÂR