Sevda...

Yüzüme bir an için sevda ile baksaydýn,
Bahçende bir çýrada benim için yaksaydýn!
Kýrýlýrdý acýlar heykelinin kafesi,
Küflenirdi günahkar terazinin kefesi.
Lakin benim yerimde esaret gördün gülüm,
Önce azad eyledin sonra öldürdün gülüm!
Güneþ bir damla kandý o gün battýðý yerde,
Yaralandým kalbinin beni attýðý yerde.
Oysa kin tufanýnda gemiye aldým onu.
Taþlar bile duymalý çiçeðim olduðunu.
Layýk mý bildin beni sensizlik aðusuna,
Lav dökmek reva mýdýr bir kuþun yuvasýna?
Dünyayý omuzlayan yiðidi küçümsedin,
Onun hüzünlendiði her ana gülümsedin.
Ýhmale uðradýðým dokunmuyor mu sana?
Bin defa kýrdýðýný bir defa anlasana.
Neden dinlemiyorsun bu yorgun akýncýyý?
Ah bir çekebilseydin içimde ki sancýyý;
Duran herþey dönerdi,dönen herþey dururdu,
Gökkuþaðý bekleyen bulutlar kururdu...
Ak bilekli küheylan vurulurdu içinde,
Bir kahýr iskelesi kurulurdu içinde.
Heyhat,sustu musiki,gitti kýrkikindiler!
Yine de bu intizar burada bitmeyecek,
Güneþi arayanlar geceye gitmeyecek...
Bulduðun köþelerde istersen diz kurþuna;
Açtýðýn her kapýdan çýkacaðým karþýna...


Þiir: Nurullah GENÇ


Sosyal Medyada Paylaşın: