AYRILAMAYANLARIN ACISI

Baþýmý eðdim, ellerim korkuyla yüzümde
Her gün ezildiler, hak vicdanýn içinde
Düþüncelerimiz esirdi, adalet nerede?
Aðýrdý susmanýn bedeli, hani güvenecektik ülkemize

Dilini keserler, sanki baþ kaldýrýyor konuþtuðumuz kelimeler
Amacý halkýný, memleketini sevmekti ama sürdüler
Bitmiyor þu zalimler, unutulmuþ sanki zulümler
Ölmüþ renkler, sevgi, saygý olsa ne fark ederdi diller, dinler

Þu sebepler onca þeyi böldüler, þahitler neredeler?
Geçmiþe hükümlüler yarýna sürgünler
Devam ediyor kadýna þiddet, ses çýkarsýn devletliler
Seçenekler engeller, yaþananlar boðaz düðümler

Güçsüzlerin üzerinde seçmenler gülerek kurdu düzeni
Kenara atýlmýþlar hiç yoktu deðeri, anlatma dediler derdini
Ýlgilenmezler bildiklerinle, düþüncelerimde ki deðiþikliklerin etkisi tehlikeli
Bulamadým bir türlü 5 No’lu cezaevinde insaniyeti, kim bozdu birliðimizi,

Buruk kaldý yýkýntýya uðrayanlar, býktýlar aþaðýlanmaktan
Yaraladý bizi dondurtan olaylar, sözde herkes müslüman
Soysuz bunlar, sapkýn kansýzlar, gözyaþlarým tanýk susanlara
Kalanlar bakamaz gözlerine utanýrlar, ayýramaz bizleri düþman, bulunur bir derman








Sosyal Medyada Paylaşın: