Mor renkli leylaklar düþlerimde Sapýr sapýr yüzüme vurmuþ þekilde Mis gibi kokuyor rüyam Ýç ses mest olmuþ vaziyette Çiçek sarhoþ eder mi insaný Körkütüðüm hemde sara sarpa Daðýlmýþ durumdayým Bir çiçek kokusu anca Baþka bir þey yok Ne aný ne de baþka biri Aramýzda sýnýr yok leylaklarla Sarhoþ ruhum Eski düþler geçiyor hýzla Büyükbabamýn bahçesi Birde her ilkbaharda annemin elindeki Leylak demeti Kokusu buram buram Ýçim bir hoþ Mor’un açýk tonlarý pembesi ve beyazý Sereserpe dallardan sarkarken Sanki taç takmýþ gelin gibi Salkýmlar babildeki asma sanki Gülce Þeren 22. Mayýs / 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülce Şeren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.