ilk nur
doðuþtan sonra yavaþ yavaþ kaybolan
inadýdýr kör nefise düþmanlýk
yokluðunda insan insanlýðýndan da çýkaran
yine yaðýyor melanetler günlere
kaplýyor yer yüzünde ki tüm hayasýz çoraklýðý
saçýlýyor arsýz ve amaçsýz gönüllere
iffetsiz etekler çýkýyor bir karýþ daha yukarýya
serpiliyorlar çýplak kaldýrýmlara
yüze aksediyor soðuk beniz sizliði
her geçen an biraz daha
tamahkar ruhlarýn gözlerinin açlýðýnda
dön de gerisin geri bir bak
hayatta kaybetmiþ olduðun mutluluklarý göreceksin
bu günde dün gibi kayýptasýn
varlýðýnýn sapýklýðýndan
bir hiç gibi
ha varsýn ha yoksun bu alemin yaþamýnda
týpký kirlenmiþ bir çaput gibi atýlýrken çöplüðe
bu hiç olmamalýydý aslýnda
böyle deðildi ki bizde ki o saf yaþam
boþuna aðlamadýk bu aleme gelirken
çýrýlçýplak iken bile bir ar vardý
güzel bir þey olsaydý hiç aðlar mýydý
hani dikenleri varken
gülistan güller ve bülbüllerle kaplanýrdý ya
aklýmýzý baþýmýza getirirdi dikenler her an
kuralsýz bu edep dýþý hayat bitirirken deðerleri
teselli yalanlarýyla kapatmaya çalýþýrýz kusurlarý
az evvel yine titredi vicdaným
gençlik vazgeçmiyor ya þer yuvalarýndan
belli þart ve kurallarýmýz varken
kendimizi daha iyi hissediyorduk aslýnda
uzak adým benden çok ötede olmasý bile
yetiyordu aþkýmýzýn yücelmesine
ve ne vakit yansa gönül
namus ve þeref adýna
derin bir hoþluk düþüveriyordu payýma
kaygýsýz ve emin olarak bakýyordu gönül aþkýna
uzak ara gözler beklerken
evlilik kuralýný hatýrlatýyordu dimaða
el kýzýna bacý niyetiyle
sevdiðine gelecek adýna erkekçesine
pembe bir ýlýklýk sarýp dururdu o vakitler
içimiz içimize sýðmazdý kuþluk vakitleri
gönlü kaplarken aþkýn sancýlarý
hiç mi hiçte uyutmaz idi bizi bir türlü
ahlarý çekerdik yanýk mendil uçlarýnda
hey gidi pür-i pak deðerlerimiz hey
paslý bir hançer gibi de saplanýþ da
bakýyorum da alýyorsun öcünü gizli gizli
o keskin ucunla da yine çok derin deþtin içimizi...
AZAP...(Kadri Atmaca) 22.05.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!