CANDAN CANA
Çilem küme küme can, hiç ayan oluyor mu?
Þu güvercin cevlanda, turna ile yarýþýr.
Gökte çýðlýk atýnca, gönül meþk doluyor mu?
Coþup dönerken telde, candan cana karýþýr.
Yýldýzlar altýn rengi, Anka kanadý sýzlar,
Bir ah der arþ-ý ala, nidasý yelken nazlar,
Gece olunca sarsar, yýrtar geceyi hazlar,
Doðup eserken yelde, candan cana karýþýr.
Doludan meþk ararken, cümle alem çaðlarken,
Bülbül gülünü sorar, baðban dile aðyarken,
Bütün kuþlar divane, çýðlýk çýðlýk aðlarken,
Taþýp elerken selde, candan cana karýþýr.
Bu dilber hep firkatta, gam deðil yarasýnda,
Siyah bir bulut öper, saçýnýn karasýnda.
Buðulu göz süzülür, iki söz arasýnda,
Kanýp severken dilde, candan cana karýþýr.
Ay kýzým kuþluk vakti, berduþ sevda yaðarken,
Sudan güzel yüzünde, hasret özlem saðarken,
Bir güvercin mânada, lâl aðulu daðlarken,
Yanýp tüterken tende, candan cana karýþýr.
Leyla Koçak Oruç
20 Mayýs 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.