iyi deðilim, kendim deðilim bu aralar öfkem dað yükü, yüreðim solungaçsýz volkan geçit vermiyor, nefes vermiyor, aþk vermiyor yaþamak
,
su deðil, sonsuz deðil, soysuz aþklar deðirmenliði zaman ve taþýma aþkla ne dünya dönüyor ne de baþým
,
hani nasýl deyim, sanki ben yarýlmýþýmda yer, gök içime devrilmiþ içim enkaz, yüküm kamburumdan aðýr
,
ne dün, ne bugün, ne de yarýn söyletme iþte, söyletme be kadýn kurþunlara gelesi hep yaþamak, hep ölmek oldu adýn
,
tüm rüzgarlar, tüm dokunuþlar kanatsýzdýr bu sebepten çarmýha gerdim tüm yalanlarý sýrf sen ömür ol diye gerçeðime, çerçeveliðime
,
neyse, günü, güneþi geçtim de gölgem bile kusmuðuna artýk kurþuni voltasý gecikmiþ tüm kaldýrýmlar üzerimde yürüyor sensizliðme, tensizliðime fiyat biçiyor rimeli akmýþ köþe baþý tanrýçalarý
,
diþleri, düþleri sökülmüþ hazýmsýz þafaðým ne toprak bana ne de ben topraða terliyoruz artýk bir servi düþümüyüm belki de duasýz, inançsýz mezar kitabeliðime
,
kolum, kanadým, sancým, inancým tek doðrum yaþamaktý, yaþamaktý bir epitaph týnýlýðýnda
,
ve þimdi, nefesi çürümüþ bir zamanýn aynasý sararmýþ, bakýþlarý kararmýþ tanrýsýyým belki de takvim müsveddeliðinde çýrpýnan düþmek, düþmemek arasý son yapraðýyým
,
giriþi de, çýkýþý da olmayan damarý pýhtýlaþmýþ bir þarkýyým, boþuna dinlemeye, anlamaya da çalýþma daha çok küçüksün ama inan bir gün seninde aklýn küçülecek, yüreðin büyüyecek
,
iþte tamda o gün sende öðreneceksin bir þarkýya kývrýlýp uzanmayý, yanmayý ve inan tam da o an sen o þarkýyý deðil o þarký seni gözleri kapalý dinleyecek....
. . . //
ilhanaþýcýmayýsikibinyirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.