.
..
...
yaðmur,
yokluðuna yaðýyor bu sabah
ýlýktan ýsýrýyor topraðý...
daðýlýyor caddeye.
cama vuruyor soðukluðunu
her damlasýnda.
ve bak,
bu günde yoksun varlýðýmýn sýnýrlarýnda
yoksun!
hepsi bu.
deðil aslýnda
bu deðil.
...
hani sen varken renkli bahçeler dolanýr
ayak bileklerime.
ýlýk meltemler ýsýtmaya çalýþýr
az evvel üþüyen parmak uçlarýmý.
kuþlar vazgeçer sýcak yerlere göçmekten.
...
varken,
daha iyi hissediyorum aslýnda
iki adým ötemde olman bile
yetiyor uzak durmana.
ve ne zaman uzatsam elimi,
derin bir boþluk kalýyor payýma.
yüzüm düþüyor
hepsi bu
da
deðil aslýnda.
...
uzaktayken,
gri bir hüzün bocalar durur o vakitler
kulunç gibi dalar öðleden sonralarý,
aþk sancýlarý.
uyutmaz bi türlü.
çeker sineye
çocukluðumu
seni
gölge olur düþer peþime,
hepsi bu da
deðil
aslýnda.
...
..
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.