YİNE AKŞAMLARA

Papatyalar, laleler ve lavantalar rüzgara bel büküyor
Sabahýn akþamý kaybettiði zamanlarda

Mutlu olmak için bekliyorum akþamý
Çehremi gizleyip kendim olmayý

Kemanýmýn tellerinde hep bir nota
Sessizliðimin tam ortasýnda

Titrerken kemanýmýn telleri
Yere dökülen çirkinliðimin gölgesi
Sevdiriyor akþamý, akþamlarý...

Odalarý boþ bir yuva
Ne çocuk sesi ne bir maþuk
Soðuk çok soðuk yazýn ortasýnda
Sevilmeyi hak etmeyen bir adamýn son arzusunda

Solgun yüzüm ýþýða doðruldu
Belki de bir barýþ arzusuyla
Her þeyi unutmak isteyen bir adamdý
Sadece mutluluðu arayan

Lakin kimse yoktu el uzatan
Karanlýktan yol yokmuþ aydýnlýða
Sözlerimi ezip cevap verdiler düþmanca

Þimdi aþýk olmaz mýyým ben akþamlara?
Ancak huzur bulduðum gölgemde
Kendim olduðum tek odamda
Aþýk oldum bir kez daha bu son yalnýzlýða ...
Ve sana ...
Yine akþamlara...
Sosyal Medyada Paylaşın: