Kimin nefesiysen, onun kalbinde yerin. Belliydi anlýyorum ilk günden. Git ! Beklemesin sevgililerin. Bir yalan daha bitti. Can veremezsin, öldürdüðün yüreðime yeniden. Dert etme yalnýzlýðýmý kendine. Böyle çoķ çok, iyiyim ben.! Ayrýlýķlarýn þairesi, benim ezelde adým. Imkânsýzda karar, kavuþmak olamadý muradým. Kader bana borçlu... Yýllar þiir, an’lar gerçeðin yasasý... Baþlar cümle alem uyurken, ruh çýðlýklarým her kara gece yarýsý... Sen, ne anlarsýn beni? Aþk’ýn çilesiyle, temizledinmi kirli kalbini? Hepiniz; yaralý bir yüreði kanattýnýz zevk ile... Insanlýðý anlatmak zor, Zalim ile katile... Ben aþk’þiirleri yazmayý bilmem? Hepmi suç oldu yarabbim, bir caný sevmem? Tuzaklar, yasaklar ve son sözü,’O’nun duyduðum. Sensin gönlüm sahibi ey ’HAK’ Yok yerine koyduðum... ... Nigâr Güler. (Firuze)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.