MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BANA YETER
Mücella Pakdemir

BANA YETER




Darýlýp ardýmdan söz etme sakýn!
Adýmý hayýrla an; bana yeter.
Aslý’ya, Leylâ’ya benzetme sakýn!
Züleyha meþrepli þan bana yeter.

Yol bu! Nerelere çýkar bilinmez.
Alnýma kazýlmýþ yazý silinmez.
Ecel saatinden önce ölünmez.
Bir gün geleceðim san; bana yeter.

Kim ne derse desin Yusuf’um sensin.
Aldýrma, gülüp geç; eller söylensin.
Herkes kendisine bakýp eðlensin.
Senin fikrindeki zan bana yeter.

Dünyada, ahrette biricik eþin
Vedasýyla güller açsýn gülüþün.
Gözlerin ufukta hep beni düþün.
Vuslat hayaline kan; bana yeter.

Ne avutur beni, para mý, pul mu?
Ne boyar gözümü, cevher mi, çul mu?
Söyle þu gurbetlik çekilir hâl mi?
Aþkýmýn korunda yan; bana yeter.

Farz et kavuþmadan ömrüm son bulsa,
Hâlâ yaþýyorsan, mümkün olursa,
Kabrimde aðlamak için de olsa,
Elinde çiçekle dön; bana yeter.

Mücella Pakdemir

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.