AZİZE

Ah Azize!
Býrakma beni!
Zamanýn içinde geliyor acýlarým.
Sýðdýramýyorum kendimi dünya denizlerine,
Sanki her günüm bir öncekiyle ayný.
Günlerime yeni bir nefes ol Azize.

Birikimlerim,
Tercihlerim,
Geleceðim,
Dokunmaya korktuðum tenler
Ve sonrasýnda yaþadýðým hayal kýrýklýklarým.
Anlatmakla bitmiyor Azize.

Herkes gitti.
Bir sen kaldýn.
Sen de gidersen Azize!
Sarsýlýr giderim bu þehirden.
Yaðmur yüklü bulutlar gibi nereye kendimi boþaltýrým bilemiyorum.

Sakýn!
Geçmiþin kanatlarýndan bir düþ kur deme bana,
Gölgeleri tenimi de üþütüyor.
Yüreðimi de...
Yaþadýðým yer adý konulmamýþ dünya.
Ev sahibi kim bilmiyorum.
Dönmek mi?
Mümkün deðil!
Unuttum geçmiþin izlerini.

Sessizlik çýð gibi büyüyor,
Hangi limana sýðýnacaðým bilemiyorum.
Gecelerin sancýsý büyüyor.
Bir sigara yaksam,
Liman gibi sýðýnsam sana acýlarýmý dindirebilir misin Azize.

Sen de benim duyduklarýmý duyuyor musun?
Sözler kurþun gibi kulaklarýmý saðýr ediyor.
Kýyameti koparýyorlar Azize.
Bir bardak suda ne fýrtýnalar kopuyor,
Ellerim kollarým baðlý !
Ne olur elim ol!
Kolum ol!
Yüreðim ol Azize!
Sosyal Medyada Paylaşın: