nice gardaþý kaybettim dünya denen handa dost sanýp el uzattým el uzatan görmedim kaç mezar var içimde derman kalmadý canda için için yandým savruldum ama sönmedim
can bedende daha ölmeden kabrim kazýldý gelmeden bu cihana kara yazým yazýldý kanlar damarýmdan degil ruhumdan süzüldü çok kuþunlar yedim sýrtýmdan yine ölmedim
ne çileleri çektim ben þu zalim hayatta inat ettim yýkýlmadým hep durdum ayakta hoyrat acýmasýz esti yüregim yanmakta zalimler kýydýlar umuda birkez gülmedim
kýrldýlar þu garip sazýmý mýzrabým sustu gönülüm yoruldu gayri kaderine küstü canýmdan olanlar bile canýma üþüþtü yinede dogru bildigimden geri dönmedim
_= dursun durukan =_
Sosyal Medyada Paylaşın:
DURSUN06 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.