GÜCÜM YOK

Asi bir ruh ölürken,
çýkmayan beden içinde
Hiçliðimden geri kalanlarýmla
Cinayet mahalinden kaçan bendim..
Halimi hiç sorma
Yalnýzlýðýn üç boyutlu derinliðindeyim!
Bendimi yýrtýp çýksam diyorum
Kör karanlýk aydýnlanýr mý
Gücüm yok yapamýyorum..


Huzur;
Cennet kuþunun göðsüme konduðu
Eski zaman masalý, inandýðým.
Gülmelerim, aðlamalarým
Kandýrýlmýþ susuzluðu gönlümün
Yorgunum, kýrgýným hayat.!

Ben ki;
dört mevsiminle sevmiþtim seni!
Ömrün son baharýna inat savurmuþtum,
nazende gülüþlerimi
Ve en çok ilk baharýný beklemiþtim
Umut esvabým üstünde tomurcuklanmýþtý,
kiraz çiçekleri
Þimdi neden eteklerim hüzün rüzgârýnda
Üstüme ne giysem yakýþmýyor..

Dilimde melankolik þarkýlar
Sevgiye yoksunluðum avaz avaz
Acaba diyorum, o ebabil duyar
Yâr göðsüne yatýrýr mý özlemin en delisini
Lâl dilleri çözülür, yaralarým iyileþir mi
Bilmiyorum...


_Duygu Þen_



Sosyal Medyada Paylaşın: