MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GÖZDEN KAÇANLAR
Sabri Koca

GÖZDEN KAÇANLAR




“Çocuklar gelemez, biz gidemeyiz,”
“Bu nasýl illetmiþ?” Diyordu. Dayý.
Onun acýsýný fark edemeyiz,
Az kalsýn orucu yiyordu dayý.

Þans yaver gitmemiþ kaderden yana,
Yaþ yetmiþi geçmiþ, yasak var O’na,
Kuþ deðil ki uçup, sýlaya kona,
Bu sene toplanmaz Rize’nin çayý.

Baða bakýlmazsa, vermiyor yemiþ,
“Ne olur, þu çayý toplayýn.” Demiþ,
Bahane bulunmuþ, söz dinlenmemiþ,
“Size verdim.” Demiþ, en büyük payý.

Þimdi izin çýkmýþ, araç bulamaz,
Sýkýntý bastýkça nefes alamaz,
Haydi, gittim dese; kendi yolamaz,
Beyninde gezinir kemençe yayý.

Beþ, on kovan arý bakýma muhtaç,
Telef olup gider, ölürse anaç,
Rabbim, önümüze güzel bir yol aç,
Bu sene ballarý yemesin ayý.

Bir atý varmýþ ki; dillere destan,
Yeni doðum yapmýþ, adý gülistan,
Onu söyler iken sýyrýldý yastan,
Rahvan at olacak, büyürse tayý.

Namazý evlerde eyledik ifa,
Herkesin derdi var, umulur þifa,
Büyükler daima bekliyor vefa,
Gerginlik artarsa, çatlatýr fayý.


Sabri Koca


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.