damlasý yeterdi,
ten kokan yaðmurun,
belki sonra islanýrdýk,
geceden kalma;
uyuþuk seviþmeler,
vedalaþmadan,
yada kalmadan,
tutmaç kadar,
sen de hoþca kal...
bölüþelim kenti;
payýma kalan da,
senin olsun,
sende ölsün;
o meþhur kent,
belki sonra,
rahminden þiir doðar,
ve aðlaþýrýz,
çok islanmadan,
ziline basýp kaçarýz,
her sokak bizi arar...
damlasý yeterdi...
karan
# sis ve gizem
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.