umut tavlanýr düþüncelerde her sabah güzelliklere kalkýþ konursa adý öyle inip öylece basarsan yere yataðýndan iki histir tastamam birini aldým koyarsýn adýný diðerini verdim demek üç beþ nefes birkaç heves bir günden arta kalmasý gereken yaþayana o kadar basittir ki yaþam baþka nedir dersin beklenen
bitimi hengamenin yaþamdan arta kalanýndan bir günün sonu yüklü yorgun dönüþü basitliðin akþamýn hayrýndan iyi derdi sabahýn þerri anacýðazým ah ah bir iki buruk haber birkaç maskaralýk varlýða esir olan fukaralýk hele þu belirsizlik var ya belirsizlik umut bulaþmaz umutsuzluk revaçta göz görür gönül koyarsýn/da ulaþmak zor eriþmek eriþilmeze yýl be yýl taþýrsýn dilekleri kimine aptallýk þansýna pay ayýrýrsýn piyangolardan ya da bir akþam üzeri varýrsýn çoluk çocuk þu çýrpýnan göl bizim deyip savurursun hayalleri þu þehrin bütün çatýlarý þu yamaçtaki karlarda bizim dersin bir örtü çekmezlerse gözünüze hiçten iyi deðil mi seyredersiniz doðadan kalanlarý bu güne hiç deðilse
11 temmuz 2008 Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.