her þey deðiþmiþ, her þey eskimiþ
zamanýn olmadýðý zamansýzlýkta
öte baþlangýcýn kýyýsýnda köþesinde
karanlýklar ülkesinde bekle
kristal buzlar dökülsün kývrýmlarýndan
yörüngelerinde yüzsün parlak gök cisimleri
zihinde ki eliflerde bekle
bir lam
bir mim
bekle
birkaç fýrtýnalý bahar daha geçsin
bir fiilin kuvvesini içine çeken harlý nefeslerde
yitik çiçekler dökülsün fevt edilmiþ vakitlerden
bir parça hazan uðruna
bir o kadar çok zaman geçsin sabahýn üzerinden
kim seferden dönen
yalnýz kim
giden kim
kanatlarý kýrýk kuþlarýn çýðlýklarýnda gizlensin gök rengi
topraðýn soluðu hasret koksun soludukça
yaza dönsün diye kýþ
kýþa dönsün diye yaz
gökten inip yataklarýna dönen sularý
yerle gök arasýnda bekle
akýp gitsin
mevsim
mevsim
*
ölüm bir o kadar daha çok yakýþsýn ona
zaman muhayyilesine düþsün resmi
çiçek açmýþ erik aðacýnýn altýnda bekle
rüzgarda þafaðý
kýrmýzý perçemlerin içindeki gizi
semada çakýlý duran yýldýzlarý
ayýn evrelerini bekle
sonsuzluk sýrrýnda
kün
fe
yekun
siyah zirvelerden aþaðýlara fýrlatýlsýn ýþýk
yer soðuk ,soðuk çehre
zifiri gök
karartýlmýþ gece
þubat ayazlarý yesin kýþ akþamlarý
soðuk ezgilerinde kentin
insan yüzlü heyulalarý bekle
cezim
cezim
*
yansýn kumsallarý lacivert yalnýzlýðýn
matem sessizliði hep baþka evlerde
bir düþün, senelerce evveline hayal kurmayý bekle
tarumar olsun gönül zembereði
putperest þehri yerle bir eden zemheri
bir firak yaðmurundan sýrýlsýklam
puslanmýþ saatlerde
gül koparýlsýn dikenden demet demet
mavi
yeþil
yükselsin arþa ahu zar
yüreðin isyanýna kefil
kana batsýn güneþ
kopsun tufan
göklerden ayrýlsýn arz
gölgenin çýlgýnca raks ettiði zambaklar ülkesinde
upuzun lal vakti
aydýnlýksýz o hayatý bekle
sonrasý sükun
redfer