"Kûn fe yekûn emrine aðýr gelen de nedir Süleyman!"
/
Þerrin musallat vaktindeyiz uyandý insanlar dile geldi zaman içimizden geçiyor saydam ordular, þehirler sessiz ülkeler ýssýz çabalar çaresiz ve bir daha soruldu; yerin ve göðün arasýndakilere "Hükümdar" kim diye.
//
Hây’dýr Hû Süleyman...
Kýrýlýr elbet ok varmadan hedefe bilirsin, Cibril’in iniþini ulaþýr, kan düþmeden yere...
///
Ýbrahim’in baltasýný hissettik boynumuzda yoksa biz miyiz zamanýn kör, saðýr ve dilsiz putlarý. sessiz kaldýðýmýz doðrudur küffar’a ama bir an bile, nemrud’a dost olmadýk Süleyman.
////
nerde Ýslam münevverleri âl-î Ýmran okunuyor çaðýn kulaklarýna, dilediðinden aldý mülkü Allah û Ekber yuttu hafýzasýný bir daha Hafîz kalabalýklar artýk kayýptýr Süleyman.
/////
imanýmýzý çalan ve her defasýnda kendini acýndýrýp tekrar tekrar uðrayýp, bizi aldatan þeytandý. Süleyman ah þu halimiz iflah olmayacak kadar yaman.
/////.......
H.Sabruk
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.H Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.