Gözlerimden anlarsýn hüznümü neþemi, Yüzüm hep gülümser içimde bir kýrgýnlýk olsa da, Hiç kimse anlamaz bu halimi Bir sen tanýrsýn beni.
Sesimin tonundan konuþmamdan durgunluðumdan Bilirsin çoðu kez gülen gözlerimin buðulu olduðunu Bir sen tanýrsýn beni.
Ruhumun yorgunluðunu bir çare olduðumu Yalnýz sessiz sakin bir yerde sadece huzur bulduðumu, Bu halimden bile Bir sen tanýrsýn beni..! Havva Kuþcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Havva kuşcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.