ÇOK GEÇ GÖRDÜM

Aklýmýn sözüne uysam;
Senden uzaklaþýr,
Çok uzaklarda kalýrdým.
Kalbimin sesini duysam;
Tüm engelleri yýkmaya çalýþýr,
Soluðu yanýnda alýrdým.
Bir nefes can olsam;
Nefesine karýþýr,
Bedeninde dolaþýrdým.
Canda ki kan olsam,
Damarlarýnda gezinir,
Hücrelerine kadar ulaþýrdým.
Lakin ben beni bulamadým ki,
Bendeki seni bulduktan sonra.
Ne tam ne yarým olamadým ki,
Sen içime doðduktan sonra.
Oysa her an her saniye;
Aklým avazý çýktýðýnca baðýrdý,
Ben onu duyamadým.
Kalbim arþa kadar haykýrdý,
Tek sözüne uyamadým.
Gündüzleri uyanamazken,
Geceleri uyuyamadým.
Bu öyle bir þey di ki;
Benzerini kimsede bulamadým.
Vardým ama yoktum.
Yaþýyordum ama hayattan kopuktum.
Duyarken saðýr,
Bakarken kördüm.
Yazýk ki bunu o zamanlar deðil,
Çok ama çok geç gördüm...

Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın: