Sobanýn üstünde güðüm isterim. Birde çýkardýðý hýþýr hýþýr sesin huzurunu. Ninemin damarlarý þiþmiþ elleriyle yaptýðý, Bazlamanýn yanýnda peynirle zeytinin tadýný. Þimdilerdeki kahvaltý masalarý kadar karmaþýk deðildi, O zamanlar hayat. Yenilenin içilenin tadý vardý. Kokusu burnunda, tadý damaðýnda kalan. Mutlu olmak için korkmayan, zorlanmayan gözler vardý. Bir de; Samimiyet vardý, Yoksunluðun önemini yitirdiði. Sýmsýcacýk insanýn içini ýsýtan. Aza yapýlan þükür, Bugünün dahasýný alaþaðý edecek türdendi. Bir selama yürekler doyar, Kalpler açýlýrdý kucak kucak. Yoktu o zamanlar, Þimdilerde kaçýlan köþe bucak. Kapýlarda kilit yoktu ki... Çok çok bir sicimle baðlanýrdý, Yol kapýnýn halkalarý. O da, evde deðilizin göstergesiydi. Þimdinin kýrk kat kilidine inat. Güven miydi? Belki. Masumluk mu? Evet. Gel de özlem akmasýn gözlerinden. Gel de isteme, O güzel günleri, O güzel insanlarý.
Bilgin ÞENGÜL 10 Mayýs 2020/Pazar Sosyal Medyada Paylaşın:
Kumsal_3535 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.