Ben şair değilim

Duygu hamalýyým söz bende ne gezer
Efkar mutluluðu kalemiyle süzer
Kimsesiz kalbimi çaresizlik üzer
Þiir ne haddime ben þair deðilim

Bir sevda uðruna asarým geceyi
Birleþtiremem bir türlü o heceyi
Yanar kalem kaðýt bilmem neticeyi
Þiir ne haddime ben þair deðilim

Kýrlarda kelebek serçeyle ötüþür
Merhamet yürekte zehirle örtüþür
Kabus olur uykum ecelle bürünür
Þiir ne haddime ben þair deðilim

Hatýralar aðlar buruk sildiðine
Saklanýr neþeler kendi bildiðine
Süzülür gökyüzü lâl olmuþ diline
Þiir ne haddime ben þair deðilim

Dile gelir duygu yanacaðý kadar
Canýn içinde can anýlarla yanar
Hasretin elinde kör býçaktýr kanar
Þiir ne haddime ben þair deðilim

Gece’de bir sevda sýrtýndan vurulur
Hüzün mahkum umut ölümle yorulur
Bütün acý bedel þair’den sorulur
Þiir ne haddime ben þair deðilim

Ýçimde umudun karanlýk sözleri
Yaþanan aþklarýn ýslanýr gözleri
Yürek uçlarýnda ateþin közleri
Þiir ne haddime ben þair deðilim

Mehmet Muhlis ÞEPÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: