Beyaz ve siyah.. Biri ak biri kara Biri temiz bir kirli Öyle deðil aslýnda Biri diþi biri erkek Beyaz kendini aklamýþ, Siyah da karalara baðlanmýþ Renk deyip geçmeyin ha.!! Beyaz o kadar masum deðil Siyah da suçlu deðil Ýkisi de renk iþte..., Biri ak biri kara Of içimiz açýldý derken beyaz Ýçimiz kararýnca "siyah" Olmaz böyle iþte.. Siyah asalet rengidir Beyaz ise masumiyet
Her zaman asil midir ak Hep mi suçludur kara
Renklerin denklemi olsa Çarpsak siyahla beyazý Ortaya gir’i çýkar Ne menem renktir gri Ne asalet var ne de masumiyet Renktir iþte sadece Her þeyin özü gerçek Ya siyah olur insan ya da beyaz Ýkisinin ortasý karaktersiz Gri rengi hiç sevmem/ sevemedim bir türlü Net olmayan hiç bir þeyi sevmediðim gibi Demek ki bütün suç siyahla beyazda deðil Ýnsan da öyle Ya kaypak ya da düz olunmaz Sevdim deyip de sevmemek olmaz
Ayýptýr ya þair Ýnsan kötüyse renklerin ne suçu var... Düþler pembe olur örneðin O da kýrmýzýdan türeme Peki hem pembe hem de maviden olana ne demeli Bu kadar morardýysa suçu ne
Yok aslýnda renkler doða’ya ait Bütün renkler masumdur Kötü olan insanoðlu
Gülce Þeren 8 mayýs 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülce Şeren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.