alkışlanmayı hakettin...

farkýnda mýsýn?
yine gülemiyorum,yine bakamýyorum gözlerine özgürce...
sabahýn þu saatinde
yine karmakarýþýk düþüncelere uyanmýþým da
yolumu bulamýyorum;bulsam da aþamýyorum; yüreðine örülmüþ engelleri...

aslýnda
hayatýmda unutamadýðým o gün var ya
iþte o gün;sen bana ben sana hesabýmýzý vermiþtik...
ya da ben öyle sanýyordum...

seni bilmem ama
meðer ben hesaplaþamamýþým senle
hala acý çekiyor
seni düþündükçe þu yürek...
içim paramparça oluyor da
hiçbir þey gelmiyor elimden...

þimdi ise ardýnda býraktýðýn yýkýntýlarýný
paramparça olmuþ
kendine lanetler yaðdýran þu yüreði
toparlamaya çalýþýyorum...

bütün gece uykusuz kalan
güneþin gece karanlýðýný daðýtmasýný seyreden þu gözlerim
yine yine kapanmayý beceremiyor iþte...

aslýnda suç bende biliyor musun?
seni sevdiðim için suç bende...
senin gibi vurduyduymaz birine yüreðimi baðladýðým için
þimdi; kendimden nefret bile ediyorum...

sevmek istemiyorum artýk
senden sonra; baþka bir yüreðe baðlanmaktan korkuyorum...
içimdeki,yüreðimdeki aþk kývýlcýmlarýný da çürütmeyi baþardýn ya
helal olsun sana...

kimsenin baþaramayacýðý þeyi baþardýn
bir yürekteki aþk umudunu öldürdün ya
alkýþlanmayý hakediyorsun
þimdi seni koskocaman alkýþlýyorum...

...sen bunu hakettin...

...ALKIÞLANMAYI...

menekþe...


Sosyal Medyada Paylaşın: