bu aşkı yarına götüremedik

kim bilir kaç gecenin yokluðunda parýldar duygularým
yokluðunun acýsý dolaþýr bedenimin tüm damarlarýnda
tarumar olmuþ tüm hücrelerim morarmýþ dudaklarým
aþk acýsýný çeken bilir anlatýlmaz yaþanýr tüm varlýðýnla

yaktým sigaramý üfledim dumanýný karanlýk boþluklara
aklýma sen geldin yine usulca gülümsedim arsýzca
ne yaðmurlar yaðdý da biz ýslanmadýk hiç seninle
ne boranlar geldi geçti sevdamýzda hiç eksilmedik

pencere kenarýndayým þimdi gecenin karanlýðýndayým
herkes çekilmiþ evlerine bir ben kalmýþým ortalýkta sensiz
cam kenarýndayým can kýrýklýklarýyla dolu yorgun kalbim
soluklarým bile sessizce çýkýyor bedenimden çaresiz

düþüncelerdeyim gene her akþam gibi kafam karýþýk
acýyor her nefes alýþýmda böðrüm ,yutkunamýyorum
paramparça duygularým içsel çöküntülerin diplerindeyim
ne yapsak da boþmuþ ,bu aþký yarýna götüremedik,yazýk


etraf sessiz gece karanlýk ben duygularýn derinliklerinde
analiz ediyorum bu aþký,neydi eksik,niye bitti gitti diye
hani sevgi hiç bitmezdi,sonsuza dek hep sürerdi aþklar?
yalanmýþ gülüm her þey,ne desek boþmuþ,bu aþký yarýna götüremedik...


candan
5.5.2020
salý 23.57
izmir

Sosyal Medyada Paylaşın: