yıldönümündür bugün sevdiğim ölümünün
düþüncelerim dolu dizgin
gecenin karanlýðýnda savruluyorum
kahrediyor paramparça duygularým
hava soðuk ben titrek,üþüyorum
nefeslerim zor çýkýyor gecenin soðuðunda
ellerim üþüyor ne kadar avuþtursamda
tutmuyor parmaklarým buz kesmiþ bu havada
hava ýslak ben yorgun,boðuluyorum
acýnasý halimi kimseler görmesin istiyorum
gitttiðin günden beri kayboluþlardayým
sevmiyor artýk kimseler beni senin sevdiðin gibi
yýldönümündür bugün sevdiðim ölümünün
acým sonsuz,sevgim bitimsiz,gözlerim boþlukta
yanar ciðerlerim þiþe geçirilmiþ gibi közlenir durur
pencere kenarýndan hep dýþarý bakarým gecelerde
hava bozuk,ben bitik,gökyüzü aðlamaklý bugün
sevmedi senden sonra kimseler beni
demediler çýkma dýþarý,üþütürsün hani
özlüyorum cancana ben seni ,yokluðun bana kayýp
hava karanlýk,ben aðlamaklý,yýldýzlar yok bu gece
candan
6.2.2020
perþembe-23.19
izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.