Ruhum sanki kanat çýrpardý bedenimde, Seni her gördüðümde, Bir suçun geride kalan eþkaliydin belki de Yoksa bu kadar tanýdýk gelmez, Bu kadar candan, esmezdi sevda yellerin Bu kadar ruhuma iþlemezdin. Belki de suçlusu benimdir diye Bu zindan zifiri sessizliðin Parmaklýklarýn mapusunda bile Gelir beni bulur, o ýþýk hüzmelerin Gelmesen de kýzamam ki sana ben, Aramasan, sormasan da Sadece þunu bil ki, ey benim, can evim Sen özgürü olmalýsýn, göklerin, denizlerin Bense son mahkumu, aþk denen bu müebbetin. Belli ki bize yer yok, yerle gök arasýnda Belki bir gün buluþuruz ruhlarýn otaðýnda!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Berk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.