Bir yaðmur damlasý, Rüzgarýn kucaðýnda, Düþüyor topraða, Kayboluyor. Her damla o yolda, Týpký ben gibi, Ayrý düþmüþ, Vuslata küsmüþ, Hasretin kucaðýnda. Kaybolmadan içimdeki ümit, Ýþte kayboluyorum, Gözlerinin kuytusunda. Kendimi arýyorum Ama bulamýyorum, Bir seni bulmuþum Bütün benliðimde, Bir sana vurulmuþum, Aþkla, sevgiyle. Neden bu kadar delice, Hiç bilmiyorum. Ne var aþkýn ötesinde, Niye her þey gölgesinde? Bir ýþýk olsaydýn düþer miydin? Bu karanlýk yüreðime.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Berk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.