Tutsaydın Ellerimden
Tutsaydýn ellerimden kýþlar bahar olurdu
Canýna can katardým aldýðýn nefesinde
Kalbimiz mutluluðu sevdamýzda bulurdu
Kalabilseydin eðer kalbimin kafesinde
Kader ördü aðýný seni bana salmadý
Sensiz geçen günlerin çilesi hiç dolmadý
Zehir oldu yaþamak tadým tuzum kalmadý
Gönlüm olmuyor sensiz yaþamak hevesinde
Benliðime hükmeden yenilmeyen þiarsýn
Söyle nasýl edeyim þu halime ne dersin
Yanýmdaymýþsýn gibi neye baksam sen varsýn
Saklý kalmýþ hayalin gözümün perdesinde
Anladým hayallerim gerçeðe uzak düþtü
Hasretin büyüdükçe sabrým haddini aþtý
Gücüm son demlerinde artýk yürekten taþtý
Tükenir umutlarým artýk son raddesinde...
Gülseren MORKAN
DOST KALEMLERDEN
Senin o bakýþlarýn, aklým baþtan alýrdý
Mutluluk ve vuslata, san ki ramak kalýrdý
Gülünce güller açar, mevsim bahar olurdu
Ýnan ki kaybolurdum, senin o þuh sesinde...........Aþýk Lüzumsuz
Deðerli dost kalem Aþýk Lüzumsuz üstadýma çok teþekkürler...
***********
Bir sýr gibi saklarken nazýmý, niyazýmý
Hançeremi yýrttým da duymadýn avazýmý
Kara kýþa döndürdün baharýmý, yazýmý
Umudumu katlettin gönlümün hanesinde........sonsuzufuk
Deðerli dost kalem sonsuzufuk üstadýma çok teþekkürler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.