Simsiyah bir gölge

Cesur olman gerek diyordu
"Ýçimdeki ses" bana yýllar önce...
Korkaklar yaþayamaz diyordu
"kötülükler ülkesinde"

Hýrslýydý cesurdu belki kendince
Yanlýþ bedendeydi fikrince

Sevmiyordu beni içten içe...

Ben ise
Ne ona yakýn ne kendime
Sýkýþmýþtým bir cenderede...

Yýllarca özüm sözüm kayýp
dolandým bu alemde...

Bir gün bir çölün tepesinde
bakakaldým
Güneþin yansýttýðý gölgeme
"Simsiyahtý"
Kýzýl kumlar arasýnda
"Simsiyah bir gölge"

Bir hiç gibi duruyordu öylece...

Sonra birden
Bir rüzgar esti
Birkaç kýzýl çöl kumu kondu gölgeme
Güneþ vurdu
Kumlar ýþýl ýþýl oldu
Ve
Renklendi gölge...

Bu eþsiz görüntüde
kalakaldým günlerce...

Bulmuþtum artýk bende

Özüm de sözüm de buydu ýþte;

"Simsiyahta olsam ben
Bir rüzgar estiðinde
Renklerim parlayacaktý içimde"

Sosyal Medyada Paylaşın: