HASRETİM SANA...
Hüzünlüyüm bu akþam yine aþkým,
Bedenimden bir parça kopmuþ biriyim,
Sensizliðin aðýrlýðý çöktü kabus gibi üstüme,
Bu alemde heyecaným yok ruhsuz gibiyim.
Çölde susuz kalmýþ bedevi gibi aþkým,
Gecelerin bu kadar uzun olduðunu bilmezdim,
Sensizliðin sensizliðinden korkar oldum,
Olmadýðýn bir hayatta bende olmazdým.
Çok ama çok özledim seni aþkým,
Toprak suya böylesi hasret mi bilemem,
Baktýðým her yerde seni arar gözlerim,
Senin olmadýðýn aleme ben alem diyemem.
Dön artýk ne olur dön aþkým,
Hiç bir þey sen gibi kokmuyor,
Hasret dayanýlmaz bir acý içimde,
Olmadýðýn yerde sanki kalbim atmýyor.
Zafer Özcan-(02.05.2020)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.