Özledim Seni

Özledim seni, saçýnýn her telini sevmeyi.
Bir gül gibi koklayýp, nefesimle seni içime çekmeyi.
Saçlarýný yavaþça okþayýp, yüzüme sürmeyi.
Buram buram içimde yanan hasretle seni kucaklamayý özledim.

Özledim seni, her mevsim senden uzak geçen günlerimde.
Hayallerimi zincire vuran, o acýmasýz karanlýk gecelerimde.
Sen yokken, duvarlarla dertleþtiðim o yalnýz saatlerimde.
Sessizce aðlayýp, hayalini gözlerimin önüne getirdiðimde özledim.

Özledim seni, gözyaþlarým yaðmurla birlikte akarken.
Aþkýnýn seline kapýlýp, kendi kendime sürüklenip giderken.
Boþ kaldýrýmlarda tek baþýna yürürken.
Karanlýk sokaklarda kendimden kaybolup giderken özledim.

Özledim seni, aþkýnla kor bir ateþ gibi yüreðimden yanarken.
Susuzluktan, hayalini bir serap gibi görürken.
Aþkýnla kuruyan dudaklarýmda ismini sayýklarken.
Yüreðinden akan aþký, su gibi kana kana içerken özledim.

Özledim seni, gözlerinin içindeki o masum gülümsemeyi.
Dudaklarýndan dökülen, baldan tatlý o güzel sesini.
Kocaman harflerle ismini yüreðime yazýp, adýný seslenmeyi.
Seni deliler gibi sevdiðimi haykýrýp, herkese aþkýmý ilan etmeyi özledim.

Özledim seni, þiirlerimde seninle birlikte yaþarken.
Þarkýlarýmý sadece senin için mýrýldanýrken.
Sana olan aþkýmý, rüzgarlara anlatýrken.
Yýldýzlar altýnda senin adýna dilek tutarken özledim.

Özledim seni, mevsimler su gibi akýp, hýzla geçerken.
Sen yanýmda olmadan, hayalinle birlikte elele gezerken.
Gökyüzünden yaðan kar taneleri altýnda birlikte yürürken.
Soðuk gecelerimde, teninin sýcaklýðýný içimde hissederken özledim.

Özledim seni, seninle bir nefes kadar yakýn, yan yana gelmeyi.
Kalbinin atýþýný, kalbimin içinde hissetmeyi.
Göz göze gelip, sana gözlerimle kilitlenmeyi.
Seni ne kadar çok sevdiðimi kulaklarýna fýsýldamayý özledim.

Özledim seni, her þeyden çok özledim.
Hasretinden bir mum gibi eridim, tükendim.
Hayata tutunduðum tek yaþama sevincim.
Gönül bahçemde açan çiçeðim, seni çok özledim.

Mustafa Kaynak

Sosyal Medyada Paylaşın: