Mazideki Yıllarım

Mazideki yýllarým dudak büküp halime
Gözlerimin önünden gelip geçtiler bugün
Sýr gibi sakladýðým gün görmeyen gülüme
Uzaklardan el edip gülüp geçtiler bugün

Andýkça alevlenen hatýralar korkaktý
Savurduðum külleri kucaðýma býraktý
Daldýkça derinlerden soðuk pýnarlar aktý
Tozlanan anýlarý silip geçtiler bugün

Ah o eski günlerim ah çocukluk sevgilim
Gölgemden ayrýlmayan gözleri kara delim
Seslenesim geldikçe tutuldu kaldý dilim
Ah dolu içerimden dolup geçtiler bugün

Burnumda tüter oldu kerpiçten bacalarý
Varoþ mahlelerinin þen þakrak geceleri
Kireçli duvarlarý sokak eðlenceleri
Resmettiðim tuvali delip geçtiler

Yaþanmamýþ keþkeler piþmanlýðýma neden
Yolum menzile yakýn duraksýz yolcuyum ben
Aklým karma karýþýk ne ruh kaldý ne beden
Bir bütünü ikiye bölüp geçtiler bugün

Yine gittim kendimden kaç mevsimdir yastaydým
Derdim yaþýmdan büyük iflah olmaz hastaydým
Aldýðým yaralarý gizlemekte ustaydým
Bilal’ý lime lime dilip geçtiler bugün…. Bilal KARAMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: