Diyarbekir Şiirleri

ROZA

Yoldular, soydular, kýrýþtýlar
Ýnsaný insanla yýktýlar
Aþna fiþne iskandiller aðýnda
Býçkýnlarý puluçlarla oydular

Adýndýr, dudaðýmda asýrlýk
Esrarýna amade yalým
Adýndýr, terk etmez, sýddýk
Vurur yumruðunu
Sadrýma sadrýma
Hücremin baþkenti suskunluðun

Gözlerin, yalýn kýlýnç
Gözlerin ýssýz, kallavi
Bir benim þimdi
Firari sensizliðin belasýnda
Bir benim tütsülü
Voltalý ahrazlýða

Þimdi yürek yorgun
Virane, ýssýz
Ansýzýn yaþlanmýþ bir gecede
Yaþlanmýþ canýna kadar
Orostopolluk
Sýrtlanca, sefil
Yýðýnlarýn tenhasýnda savrulmuþ
Yýrtýlmýþ bir hecede
Kursaðýma avazýn gelmiþ

Sevmiþem, þahidim daðlar
Sevmiþem Allah’ýna kadar
Ölünceye dek deðil
Ölümden sonra da
Yeþerinceye deðin
Tutuþan ellerimiz
Seni yangýn baðrýmýn
Avlusuna gömmüþem

BEJNA

Gözlerin savruk bozkýrlar
Gözlerin hoyrat
Ceylansý, afacan
Sevimli taraçalar koylarda
Kalyonlar kanyonlarda
Herkesten sakladýðým
Künyeni sayýklar
Gözlerin, gözlerin jiyan

Perçemin pençeler caný
Perçemin perva
Vahim, amansýz
Çitlembikler taç olmuþ saçlarýna
Cimcime sekseklerin
Otaðýma volkandýr

Fezan; behiþt, benefþe
Fezan saflýk, insaniyet
Sen bana gürül gürül memleket
Ben sana hep gurbet kalmýþým

Biz bizde Diyarbekir
Biz bizken masumiyet
Biz bizsizsek esaret
Bir gün sen de anlarsýn
O gün sen de aðlarsýn

Rengin nasýl da ateþ Bejna
Teninde nehirler ve baþaklar
Gülüþün nasýl da mermi
Nasýl da hançer bakýþýn

Vefakâr boranlara
Harfsiz vasiyetimdir
Kurutunca yokluðun
Beni simana gömsünler

SEVDE

Çifte dikiþ gider sabanlar
Fersiz topraðýn koynu
Fersiz, yetim, analar
Kuþ uçan, kervan geçen
Bostanlar ölgün þimdi
Ölgün Dicle denizi

Ve çakýrkeyif buðdaylar
Kahyalar körkandil çeper
Mösyölerde bir kültür
Nankör çýyanlýk
Kepenekler mahzun
Baðlamalar öksüz
Kalleþlik mazinin töresine
Þimdi âdet diye bellenen
Hicapsýz ikirciklik

Heybesiz bulvarlarda
Cartalý haybeciler salýnýr
Dümenci dubaralar
Ertekeden nümayiþ
Ýmam kayýðýndayýz sürgit
Façalar çiðnedik muttasýl
Erce, âdil, hilesiz
Bundandýr kavlimizden kaçýþý
Geçmiþi tam kýnalý
Piyazcý sendikalar
Kaparoz puþtlarýnýn

Çifte dikiþ gider sabanlar
Cana bir çýnar gerek
Yüreðin, yüreðin gibi serin
Derin kuyular içim
Mars olmuþ, dumanaltý
Kaybolmuþam, gel artýk
Karýþsýn közlerimiz
Karýþsýn yeþil…

HÝVDA

Kül yutmaz kevaþeler hanýnda
Hancýyý vurmuþ gibi yürek
Þimdi unutulmuþ bir marþtadýr
Mavzerlerde mermiler hazan
Bir umuttur alnýmýzýn çatýnda

Sevdalanmýþ sedanda salýncaklar
Ay ýþýðý kokar derin kuyularýn
Gül Hivda… Gülþen Hivda…
Sen bende hür, ben sende parya
Ve keþmekeþ; yaralar yaralarda

Babaçkolar rýhtýmýnda bir mavi rüzgar
Aparýyor gönlünü çýlgýn enginlere
Bozuk çalsa da bozum havamýz leyley
Çarkýna tükürmüþüz bir kere
Kayarto kopillerin, dalkavuk hýrbolarýn
Ne çiçektir biliriz
Kokoz kokorozlar da

Vardakostalar zamazingo
Voliyi vurmuþ godoþ hýrtapozlar kaniþi
Hey gidi erlik hey þimdi þinanay
Zartayý çekmiþ yiðitler
Mýshýtçý gebeþlerin melun insicamýnda
Sigortasý atmýþ janti yürekler
Bilenmiþ zýrzoplara
Puskun, kývam bekler

Ranzam, zulam, soluk resmin
Saplanýr soluðuma
Can Hivda… Canan Hivda…
Ýþte böyle yazýyorum canýna
Hatýran mermidir damarýmda
Dýþarda çýlgýn bir bahar
Ýçerde hep kýþ mevsimi

LEYLAN

Ilgým ýlgým açar yediverenler
Ambarlarda yeþerir hamal fidan
Görsen her biri bir filinta
Pahabiçilemezdir burada alýnteri
Helal ekmeðin verdiði memnuniyet
Emeðin kitabý, iþhanlarýnda yazýlýr
Komþuluk destandýr antik katlarda
Seni namusluca sevmeyi
Ýlkin buralarda öðrendim
Þýrfýntýlar sokaðýnda tütün emekçisi
Avuçlar bilirim, ihtiyar, nasýrlý
Memleketim gibi ak alýnlarý vardýr

Sen hep o küçeden gelirdin canýma
Eserdi terütaze hivbanu nefesin
Arzuhalcim, kadife karanfilim
Daya endamýný santimantal baðrýma
Daya da dinle, çaylardan su içer gibi
Can feryad, can figan, can yangýn yeri
Bayramlar, matemlere sapmýþ
Namlu yürek, aþka, sevdaya kývrýlmýþ
Nasýl, nasýl sevmiþem bir sevebilsen
Anlarsýn zehir zýkkým geceleri
Anlarsýn, netameli oyundur, heba
Vurulur denizin, ýrmaklarýnca

Kaç daðdýr aþýlmaz olumuþ içim
Ýçin için tüter kuyumda bir yara
Birden hüzünlenir bütün avlular
Cümle vadilerde zýlgýtýn kopar
Derin mutsuzluðun türküsüdür
Eser, eser korkunç albenin
Çekilir sürgüler demir koyaklara
Çekilir hayalimden asi bakýþýn
Gömülürüm kendime bir baþýna
Tek baþýna hýrgür sensizliðim
Leylaným, nupelda pervinim

Bilal YAVUZ
Sosyal Medyada Paylaşın: