yüzyýllýk bir aðaç gibi ölümü ayakta karþýlayabilmek kökleri topraða sýký sýký sarýlmýþ baþý bulutlara meyyilli dallarý ise en sert rüzgarlarla dans ederken topraðýn koynunda ilahi bir uykuya dalabilmek
mümkün mü bilemem hiç böyle hissedemedim ki
sýrtýmý sürekli yere getirdi durdu çünkü hayat bu yüzden bulut düþtü gözlerime hep gökyüzünü izlerken hiç bilemedim rüzgar okþarken kuþlarýn kanatlarý ne hissederlerdi kenetlenmiþken sýrtým topraða bana sadece ayaklarýný iç geçirerek izlemek düþtü
direniyorum kendimce ne kadar direnmek denirse artýk buna ne zaman uykularým düþse bir boþluða ayakta gururla ölen bir aðacýn düþüyle tutunuyorum hayata
farkýndayým varoluþun azrail ile yaptýðý anlaþmayý bozacak bu uðraþým belki de kopacak kýyametin sebebi bile ben olacaðým eðer bedeli buysa direnmenin elimde deðil inanýn þimdiden bütün insanlýktan özür dilerim
yüzyýllýk bir aðaç gibi köklerimi topraða mý teslim edeceðim yoksa dünyanýn iliðini kemiren bir illet gibi kendimden nefret ederek mi can vereceðim hangisini kazýmýþlar alnýma bilemem ama ben son nefesimi gururla vermek için direneceðim
ve asla
bu yüzden kimseden özür dilemeyeceðim
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.