BOŞVERMİŞLİK
BOÞVERMÝÞLÝK
Dolup dolup taþan bir nehir gibi bazen gönlüm
Kendi kendine kýzgýn ve bir o kadar hýrslý
Boþvermiþlik bazen uzaklaþýyor benden
Bazende dibime kadar geliyor
Aslýnda alsam içime saklasam
Belkide çözülürdü tüm sorunlar
Yada uyurdum bazý akþamlarý rahat
Yada bir þey düþünmeden bir kaç saniye
Bir kaç dakika toplasam kendimi
Ama çokmu þey istiyorum, bilmiyorum ki
Bir kaç boþvermiþlik olsa çok mu?
Yoruldum artýk içimdeki fýrtýnadan
Yada durmadan düþünen aklýmdan
Karýþýk, çok karýþýk bir insan oldum
Ýçimi görmesin kimse, duymasýn diye
Yine yaklaþýyor bana bir boþvermiþlik
Bir duvar bir rüya gibi gizliyor dünyamý
Hapsediyor beni bana, yanlýzlaþtýrýyor
Ne benle, ne bensiz bir boþvermiþlik
Almýþ götürüyor beni, bir boþvermiþlik...
Hüseyin TORUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.