kaç kere öldüm sayamadım

kaç kere öldüm sayamadým
ayakucumdan baþladý caným çekilmeye
nasýl da üþüdüm her gidiþinde
nasýl da öldüm bittim baharýmda
dýþarýda gelincikler boy vermiþ
kuzular doðmuþ, leylekler gelmiþ
caným terk etmiþ canýmý, gitmiþ
kýþý yaz olmaz mý gittiði yerin
yazý kýþ olmaz mý býraktýðý yerin
þad olmaz mý ona ev sahibi olan
berbat olmaz mý terk ettiði
kaç kere öldüm sayamadým
sevincim yarým kaldý içimde
gülüþüm dudaðýmda yetim
bakýþým öksüz, ellerim buz
yarama serpilen en iri tuz
kaç bin yýllýk acýlar içindeyim
kaç uykusuz geceler içindeyim
saatleri parçaladým; yelkovaný, akrebi
ya seni beþ geçiyordu ya sana beþ vardý
ya da saat tam sendi daima
geri gidiyordu saatlerim, sana.
kaç kere öldüm sayamadým
birini tanýrdým tüm plakalarýný bilirdi terminaldeki arabalarýn,
ben ise yaralarýmý bilirdim sevdiðimin açtýðý
birini tanýrdým tüm tanýdýklarýn telefon numarasýný bilirdi ezberden,
ben ise hüznümü bilirdim ta ezelden.
yazdýðým her þiire sardýlar adýný bilmediklerimi, güya sevdiklerimi
ne mümbit bir kalpmiþ benimkisi mübarek
onca aþka raðmen durmuyor, teklemiyor
saldýrdýlar bana düþman görmüþ bir asker gibi, dört bir koldan hem de
canýmý acýttýlar, gözyaþýmý akýttýlar, hüznümü perçinlediler
oysa ben hepsini dost bildim, kucak açtým, buyur ettim
nasýl da kocaman bir yüreðe sahipmiþim ki
yaz yaz bitmiyor uðruna hislendiklerim
yedi canlýymýþým meðer sev sev bitmiyor
kaç kere öldüm sayamadým
bir keresinde sen gitmiþtim ölmüþtüm
ikincisinde yine sen gitmiþtin…
üçüncüsünde yine sen…
dördüncüsünde sen…
beþincisinde saymayý býraktým.
seni sevmekle itham ediliyorum, kabulümdür
senden baþkasýný ima etmek bile bana zulümdür
sevdiðim canýmdýr ciðerimdir; çiçeðimdir gülümdür
sevdiðimsiz geçen her bir günüm inan bana ölümdür
kaç kere öldüm sayamadým
mecalim de kalmadý artýk yeni bir ecelime
gel de al son bir kez canýmý, defnet kalbine
kalayým sonsuza deðin sende bir can niyetine



Sosyal Medyada Paylaşın: