SABREDEN

Hiçliðe büründüm, her gün baþka kaygýyla süründüm
Güldüm, hayatýmý mahveden kayýplara buruk bir tebessüm
Yok oluþ evresinde yaþadýðým dönüþüm hiçte kolay bir görüntü deðil bunu aklýna kazý
Örülmüþ aðlar var sana ulaþmak için, öldüðüm düþlerde kaldý belki de çözüm

Aðýr bir vicdan mahkemesinde yargýlandým, bitirecek beni kendimle savaþým
Hayýr gelmeyen zamana herkes gibi susup alýþtým ama aklýmda var bir planým
Saðýr olmuþ tüm dünya haksýzlýða, bunu nasýl atlatacak iyi kalmýþ tarafým
Baðýr, onca eyvallah çektiðin hükmü verilmiþ yargýlara, bende bir ihtimal kazanýrým

Utanarak söylediðim her fikir insanlarý birleþtirmek için
Her karanlýkta kaldýðým da aydýnlýða çýkmam yalnýzlýðýn iþi
Korkuyla uyandýðým devamlýlýk hissi çaresi olmayan sorunlarda gizli
Teslim ettiðim her duygu sana esir, sessizce kabul etmem ise büyük devrim

Zihnine yer edinmiþ zehirli düþünceler kalbine hükmeder
Derbeder insanlýðýn farký yoktur modern köleden
Riyakardýr heves denen menet, geçmez dediðin þeyler birden biter
Öyle kapýldýðýn umutsuz zamanýn mutsuz bir þekilde geçer
Yoðun bir yorgunluk kalýr üzerinde, ne olursa olsun karakterin sabreder

Sosyal Medyada Paylaşın: